اساس بیش فعالی اشکالاتی در توانایی مغز برای خودتنظیمی مداوم است و یکی از راه حل های آن استفاده از نوروفیدبک به منظور یادگیری یا یادگیری مجدد خودمدیریتی مغز است.
نوروفیدبک یک راه حل عالی و مؤثر برای تحقق این هدف است. نوروفیدبک، تکنیکی است که افراد از طریق بازخورد کامپیوتری یاد می گیرند چگونه بیشتر امواج مغزی مرتبط با رفتارهای مطلوب مانند تمرکز، توجه، آرمیدگی، رفتار مشارکتی، کاهش تحریک پذیری، درد، خلق بد، بیش فعالی و اختلال خواب را تولید کنند. در واقع نوروفیدبک یک الگوی یادگیری نسبتا خالص است که در آن هیچ گونه تنبیه، تقویت منفی یا محتوای هیجانی وجود ندارد و نیازی به صحبت کردن نیست. نوار مغزی مراجع به سادگی، طوری نمایش داده می شود که به او امکان می دهد آن را تغییر دهد، پاداش دریافت کند و نتایج تلاش هایش را لحظه به لحظه مشاهده کند و بشنود. به این صورت که مغز پرکار و مغز کمکار بی نظمی های خود را در نوار مغزی نشان می دهند و از طریق به چالش کشیدن و اصلاح پاسخ نوار مغزی، می توان روی فعالیت مغز و در نهایت روی مکانیسم های کنترل مغز برای خودتنظیمی اثر گذاشت.
نوروفیدبک با ارائه ی تصاویر و اصوات، مرتبا مغز را به چالش میکشد. این سیستم آموزشی از طریق بازخورد دادن به مغز در مورد اینکه فرد در چند ثانیه گذشته چه کارهایی انجام داده است، مغز را برای اصلاح، تعدیل و حفظ فعالیت مناسب تشویق می کند؛ در نتیجه از مغز خواسته می شود امواج مغزی متفاوت را با تولید بیشتر برخی امواج و تولید کمتر برخی دیگر دستکاری کند.
به همین شکل، کودک بیش انگیخته (احتمالا عصبانی، مضطرب و تکانشگر، بیش فعال و عصبی) الگوی فعالیت مغزی جدیدی را توسعه می دهد که آرامش، توجه، اندیشه ورزی، نظارت بر خویشتن و شور و اشتیاق و صبوری را حفظ می کند.