من از تردید استقبال می‌کنم

ما در زندگی به دنبال اطمینان هستیم و از تردید دوری می‌کنیم. می‌خواهیم بدانیم چه در انتظار ماست، کجا می‌خواهیم برویم و چه می‌خواهیم بپوشیم. می‌خواهیم آماده باشیم، ایمن باشیم. این خیلی بیشتر از فکر و خیال است. بیشتر شبیه اعتیاد است. ما مکمل‌ها و ویتامین‌های مختلفی را برای دوری از بیماری مصرف می‌کنیم، درحالی‌که هنوز به آن دچار نشده‌ایم. ماه‌ها و گاهی سال‌ها با کسی ارتباط برقرار می‌کنیم تا از آینده‌ای که می‌خواهیم با او بسازیم مطمئن شویم و تا جایی ادامه می‌دهیم که اطمینان یابیم شرایط همان‌طوری پیش می‌رود که خودمان می‌خواهیم.

تردید جایی است که اتفاق‌ها در آن رخ می‌دهند. تردید مسیرِ شخصیِ تو به سمتِ فرصت‌هاست. همان محیطی که در آن رشد می‌کنی، چیزهای نو را تجربه می‌کنی و چیزهای جدید و نتایج بی‌سابقه را خلق می‌کنی. تردید سرزمین اتفاق‌های جدید است.

من از تردید استقبال می‌کنم

وقتی دو دستی چسبیده‌ای به چیزی که با آن راحتی و آرامش داری، و یا کاری را انجام می‌دهی که همیشه انجامش می‌دادی، در حقیقت در گذشته زندگی می‌کنی و اصلاً حرکت رو به جلویی در تو مشاهده نمی‌شود. تو کارها و رفتارهایی را قرقره می‌کنی که در یک زمان، برای تو ریسک بوده است، جون نمی‌دانستی در پس پرده‌ی انجامشان، چه در انتظارت نشسته است، اما آنها را به امور روزمره‌ی خودت تبدیل کرده بودی. اگر ریسک درخواست افزایش حقوق از رئیست را به جان نخریده باشی، چطور حقوقت افزایش پیدا خواهد کرد؟ اگر همیشه به دنبال اطمینان و راحتی باشی، چطور در کار و شغلت پیشرفت خواهی کرد.

به اینها دست پیدا نخواهی کرد. موفقیت هرگز اطمینان خاطر نیست. موفقیت بدون ریسک به دست نمی‌آید. حتی اگر باهوش‌ترین و با پشتکارترین فرد هم باشی، هیچ تضمینی وجود ندارد. افرادی که به انجام کارهای مهم و شاق در زندگی‌شان ادامه می‌دهند، این موضوع را خوب می‌دانند. آنها حتی به استقبال ریسک هم می‌روند.

تو مردم موفق را می‌بینی و با خودت فکر می‌کنی که آنها همیشه استعدادهای خود را کشف کرده‌اند. بیشتر آنها به نظر می‌رسد نوعی اعتماد به نفس، کاریزما یا استعداد دارند که به هر کاری که دست می‌زنند برایشان ساده و راحت است. آنها یقیناً چیزی دارند که تو نداری، اما به حرفم ایمان داشته باش، رسیدن به اهدافشان اصلاً مطمئن و راحت نبوده است. خیلی از آنها هر روز دچار شک و تردید بودند، گاهی صدها بار در طول یک روز. کاملاً درست است، آنها دقیقاً همان جایی بودند که تو الان هستی، و با خود به این فکر می‌کردند که آیا به هدفشان خواهند رسید، آیا ارزشش را دارد یا توانایی رسیدن به آن را دارند.

آنها به این خاطر که مطمئن بودند موفق می‌شوند، به موفقیت دست نیافتند. آنها موفق شدند چون به تردید اجازه ندادند سدِ راهشان شود. آنها به هر روشی که شده، به هدف خود رسیدند. شک و دودلی را نادیده گرفتند و رو به جلو حرکت کردند. همان زمان که لازم بود سرسخت و مصمم باشند، مصمم بودند.

نکته خنده‌دار ماجرا اینجاست که، بدون توجه به اینکه چه اندازه طالب اطمینان خاطر باشی، هرگز نمی‌توانی کاملاً آن را حفظ کنی یا نگهش داری؛ چون اصلاً وجود خارجی ندارد! دنیا همیشه تذکراتی از بی‌نظمی و قدرتش برای ما ارسال می‌کند و هیچ کس را از این یادآوری معاف نمی‌کند. وقتی تصورمان این است که همه چیز می‌دانیم، ندانسته خودمان را از ناشناخته‌ها و ناچاراً از تمام مرزهای جدید موفقیت دور کرده‌ایم. شخصی که پذیرفته زندگی‌اش چه اندازه غیرقابل پیش‌بینی و نامطمئن است، هیچ انتخابی جز پذیرشش ندارد.

مثل بیشتر چیزهای دیگر زندگی‌مان، قسمتی از بیزاری ما در قبالِ تردید، از ترسِ قضاوت‌های دیگران آب می‌خورد. ما به معنای واقعی از طرزِ فکر جامعه نسبت به خودمان و از تصور پرت شدن در دنیای وحشی و پر رمز و راز و نامطمئن واهمه داریم. اگر ما خودمان را در شرایطی مشکل و پر دردسر قرار دهیم، شاید دست و پا چلفتی به نظر برسیم. مردم فکر می‌کنند ما «عجیب و غریب» هستیم و اگر بر محدودیت‌هایمان غلبه کنیم و برای رسیدن به چیزهای جدید گام برداریم، شاید شکست بخوریم. آن وقت مردم فکر می‌کنند ما بازنده هستیم. اگر درگیر طرز فکر مردم نسبت به خودت باشی، هیچ وقت به توانایی‌های واقعی‌ات نمی‌رسی. در حقیقت، تو می‌توانی یک شبه زندگی‌ات را از این رو به آن رو کنی اگر به سادگی بی‌خیال اهمیت دادن به طرزِ فکر دیگران شوی. چه سخت بگیری چه راحت زندگی ادامه دارد.

تردید را بپذیر، به یاد داشته باش، تمام موفقیت‌ها، تمام تجربه‌ها، تمام چیزهایی که تو همیشه آرزویش را داری در سرزمین تردیدها منتظرت هستند. زمانی که آن را بپذیری، مطمئناً مثل گذشته برایت ترسناک نخواهد بود. یقین داشته باش، تو ممکن است هنوز برای اتفاق‌های پیش‌رو کلافه و عصبی باشی، اما قطعاً برای دورنمای چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتند، امیدوار و هیجان‌زده خواهی بود.

تردید

به همان نسبت که سرزمین‌های ناشناخته می‌توانند آبستن اتفاق‌های بدی باشند، می‌توانند هر چیزی خوبی را نیز در خود جای داده باشند. تو باید بیرون بیایی و با مشکلات، خیلی جدی شاخ به شاخ شوی و تردید را در زندگی‌ات بپذیری. کارهایی را شروع کن که سراغشان نمی‌رفتی. کارهای روزمره‌ات را زیر و رو کن. برای رسیدن به رؤیاهایت شهامت داشته باش. برای ریسک کردن جرأت داشته باش و خودت را در زندگی ریسک‌پذیر کن.

با کارهای ساده شروع کن. مسیر جایگزینی را برای رفتن به سر کار انتخاب کن. به جای اینکه ناهار را همراه خودت ببری یا در جاهای تکراری غذا بخوری، به جاهایی سر بزن که قبلاً نرفته‌ای. به مردمی که از کنارت رد می‌شوند، لبخند بزن و سلام کن یا با سر به آنها اشاره‌ای دوستانه بکن.

متوقف نشو. به جایِ اینکه به فکر زیاد کردن حاشیه‌ی امن خودت باشی، تا می‌توانی ریسک‌پذیر باش. به روشی رو بیاور که قبلاً فکرش را هم نکرده بودی. با انجام کارها به روشی کاملاً دور از ویژگی‌های رفتاری‌ات، قطعاً شروع خوبی خواهی داشت. تردید را در آغوش بکش و آینده‌ات را روشن کن!

منبع: کتاب خودت را به فنا نده

نویسنده: گری جان بیشاپ

ترجمه: حسین گازر